Marga-4-2020

Het eerste geluksengeltje kwam van een kerstmarkt. Die had ik mijn dochter Gera gegeven. Een bewoonster zag dit engeltje en zei: ‘Ik zou er zelf ook wel eentje willen hebben.’ En zo begon het. Gera heeft de spullen bij elkaar gezocht en we zijn op een ochtend in de huiskamer engeltjes gaan maken. Gera de engeltjes, ik de doosjes. We zijn nu meer dan 300 engeltjes verder. Die hebben we niet in de huiskamer gemaakt hoor, maar samen in mijn eigen appartement. Dat is voor mij het mooiste uur van de dag als Gera hier is. Samen knutselen, zoals we vroeger aan de keukentafel deden. Een aantal verzorgenden en verpleegkundigen zagen onze engeltjes en zij wilden er ook eentje. Verzorgende Antinette zei: ‘Die moet je gaan verkopen!’ Dat vonden wij een goed idee, maar het geld wilden we niet zelf houden. We zijn voor een goed doel gegaan: activiteiten voor de afdeling waar ik woon. Antinette was onze eerste koper, zij heeft er drie gekocht. Eind 2019 wilden we stoppen. Veel mensen komen hier aan de deur voor een engeltje. Ook mensen die ik niet ken. Ze kopen dan een engeltje voor iemand die het moeilijk heeft of verdrietig is. Een troostengeltje. Zelfs broeders komen voor hun vrouw engeltjes halen. Dan kunnen we toch niet stoppen? Gera heeft alweer spullen besteld. “Samen knutselen zoals we vroeger aan de keukentafel deden” Marga | 27