Marga 1 2018

Mevrouw Mennink heeft mij leren haken. Een bijzonder moment, omdat het helemaal niet meer zo makkelijk is voor haar om te handwerken. Ik zag dat ze genoot, ze kreeg een glimlach op haar gezicht. Ze had eindelijk weer een activiteit gevonden die ze leuk vond. Vroeger heeft ze veel gehaakt, gebreid en geborduurd. Ze was daar ook erg goed in. Op haar kamer hangt een prachtig borduurwerk dat ze zelf heeft gemaakt. Maar nu ze ouder wordt, is handwerken moeilijk voor haar. De handen werken niet meer mee en doen niet meer wat ze vroeger deden. We proberen mevrouw Mennink in beweging te krijgen door activiteiten te bedenken. Het haken was een schot in de roos. Toen ze na een minuut of tien haar concentratie begon te verliezen, heb ik de haaknaald en het garen gepakt. Ik vroeg haar om me te leren hoe ik moest haken. Ze heeft voor mij het haakwerk opgezet en herstelde mijn foutjes. Nu ben ik nog wel echt een beginner, maar het lijkt me zeker leuk om ermee door te gaan. Het voelt als een succesje. We hebben zo toch iets bereikt, zij en ik. Ze heeft er echt plezier in. Terwijl ze mij iets heeft geleerd dat ik nog niet kon. Heb jij ook een mooi moment beleefd en wil je dit delen met je collega’s? Mail dan naar communicatie@szmk.nl . Marga | 37